Soru: Sevgililer Gününü Kutlamak Günah Mıdır?

SEVGİLİLER GÜNÜNÜ KUTLAMAK GÜNAH MIDIR?

Sevgililer Günü, câhilî eski Roma bayramıdır. Romalılar hıristiyan oluncaya kadar bu günü kutlamaya devam etmişlerdir. Sevgililer Günü, milattan sonra 14 Şubat 270 yılında hakkında idam kararı verilen Saint Valentine (Aziz Valentin) adıyla bilinen papaz ile bağlantılıdır. Kâfirler bu günü hâlâ kutlamaya ve bu günde her türlü fuhuş ve çirkinlikleri yaymaya devam etmektedirler. İslâm’ın beş temel amacından biri dini (Müslümanların hayatında İslâm’ı) korumaktır. İslâm’ın korunmasını olumsuz etkileyen bir davranış, bir kültür değişimi, bir kültür taklidi haramdır

SEVGİLİLER GÜNÜ NEDEN CAİZ DEĞİLDİR?

Müslümanın, kâfirlerin bayramlarından bir şeyi kutlaması asla câiz değildir. Peki neden? Bu sorumuza üç sebep sayabiliriz;

• Sevgililer Günü (Valentine Day), İslâm temelinde olmayan bid’at bir bayramdır.
• Sevgililer Günü, insanları şehvete itmektedir.
• Sevgililer Günü, kalbi, bu gibi boş ve faydasız işlerle meşgul etmeye ve Selef-i Sâlih’in (ümmetin ilk müslümanlarının) izlemiş oldukları yola aykırı hareket etmeye çağırmaktadır.

Kitap ve Sünnet’ten gelen açık deliller, -İslâm ümmetinin ilk âlimleri bunun üzerinde ittifak etmişlerdir- İslâm’da bayramların iki tane olduğuna, bunların da Ramazan bayramı ile Kurban bayramı olduğuna delâlet etmiştir. Bu bayramların dışında, ister herhangi bir şahıs ile ilgili olsun, ister bir cemaat (topluluk) ile ilgili olsun, ister bir olay ile ilgili olsun veya isterse herhangi bir anlam ifâde eden bir bayram olsun, bütün bunlar, dinde sonradan çıkarılan bayramlardır. Müslümanın bu bayramları kutlaması, kabul etmesi, bu bayramlarla sevinç duyması, bu bayramların kutlanmasına herhangi bir yolla yardımcı olması, asla câiz değildir. Çünkü bu davranış, Allah Teâlâ’nın çizdiği sınırları aşmaktır.

Nitekim Efendimiz (sav) hadisinde şöyle buyurmaktadır; “Her kim, bir topluluğa (kavme)benzerse (onların giyindiği gibi giyinirse, gittiği yolda giderse ve onların işlediği fiilleri işlerse, günah ve sevap bakımından) o da onlardandır.” (Ebu Davud ve Ahmed)

“Her kim, bu işimizde (dînimizde) onda olmayan bir şeyi ona ihdâs eder (açık veya gizli Kur’an ve sünnette aslı olmayan bir şey getirir)se, o ihdâs ettiği şey, kendisine reddolunmuştur (bâtıldır).” (Buhârî ve Müslim)