Hayvani olmayan mekruh yiyecekler nelerdir? Hayvani olmayan mekruh yiyecekler ‘in dindeki yeri nedir ?Hayvani olmayan mekruh yiyecekler ile ilgili Resulullah’ın...
DEFİN VE DEFİN ŞEKLİ
Defin ve Defin Şekli Nedir? Defin ve Defin Şekli ‘nin dindeki hükmü nedir? Defin ve Defin Şekli ile ilgili Resulullah’ın söylediği hadisler şunlardır;
- Uhud günü Ensar, Resulullah (sav)’e gelip: “Bize yara ve meşakkat isabet etti, ne emredersiniz (ey Allah’ın Resulü)?” dediler. Resulullah ’da (sav): “Kabirleri genişletin ve derinleştirin. Bir kabre iki-üç kişiyi birden koyun!” buyurdular. “Öyleyse hangisi öne konsun?” denildi. “Kur’an’ı daha çok bilen!” buyurdular. Buhari, Cenaiz 73, 74, 75, 76, 79, Megazi 26, Ebu Davud, Cenaiz 31, (3138), Tirmizi, Cenaiz 46, (1036), Nesai, Cenaiz 61, (4, 62)
- Resulullah (sav), Uhud şehitlerini (defin sırasında) her ikisinin (cesedini) bir giysiye koyuyor, sonra da: “Kuran’ı hangisi daha çok almıştı?” diye sorup, onlardan birine işaret edildiği takdirde, onu lahidde öne koyuyordu. Sonra da: “Ben bunlara şahidim!” diyordu. Onları kanlarıyla defnetmelerini emretti. Onlara cenaze namazı kılmadı, onları yıkamadı da. Buhari, Cenaiz 73, 74, 75, 76, 79, Megazi 26, Ebu Davud, Cenaiz 31, (3138), Tirmizi, Cenaiz 46, (1036), Nesai, Cenaiz 61, (4, 62)
- Uhud günü, halam, kabristanımıza gömmek için babamı (Uhud’dan Medine’ye) getirmişti. O sırada, Resulullah (sav)’ın tellali şöyle nida etti: “Ölüleri yerlerine geri götürün!” Ebu Davud, Cenaiz 42, (3165), Tirmizi, Cihad 37, (1717), Nesai, Cenaiz 83, (4, 79)
- Resulullah (sav), Uhud şehitlerinin üzerinden demir(den mamul silah, zırh gibi şeyler)in ve deri(den mamul kan bulaşmamış giyecekler)in çıkarılmasını ve onların elbiseleri ve kanlarıyla gömülmelerini emretti. Ebu Davud, Cenaiz 31, (3134)
- Talha İbnu’l-Bera hastalandığı zaman, Resulullah (sav) ona geçmiş olsun ziyaretine geldi. (Yakınlarına “Ben onda ölüm alametinin zuhurunu gördüm.(Ölümünü) bana hemen haber verin ve acele davranın. Çünkü, Müslüman bir kimsenin cesedinin ailesi içerisinde hapsedilmesi uygun değildir” buyurdular. Ebu Davud, Cenaiz 38, (3159)
- Bir gün Resulullah (sav)) bir hutbe irad etti. Hutbesinde, ashabından, ölmüş, yetersiz bir kefene sanlıp, geceleyin defnedilmiş bir zatı zikretti. Sonra kişinin, mecbur kalmadıkça geceleyin gömülmesini yasakladı, ta ki üzerine namaz kılınsın. Ve dedi ki: “Biriniz kardeşini kefenledi mi, kefenini güzel yapsın!” Müslim, Cenaiz 49, (943), Ebu Davud, Cenaiz 34, (3148), Nesai, Cenaiz 37, (4, 33)
- Resulullah (sav), geceleyin bir kabre girdi. Kendisine bir kandil yakılmıştı. Uzanmış vaziyetteki cenazeyi kıble cihetinden aldı. (Ölüye): “Muhakkak ki sen çok dua eden, çok Kur’an okuyan (yufka yürekli) bir kimseydin. Allah sana rahmetini bol kılsın!” diye dua etti ve dört kere tekbir getirdi. Tirmizi, Cenaiz 62, (1057)
- Resulullah (sav)’ın bir kızının defnine şahid olduk. Bu definde Resulullah kabrin üzerine oturmuştu. Resullulah’ın (sav)gözlerinden yaş aktığını gördüm. “Aranızda bu gece günah işlemeyen (cima yapmayan) var mı ?” buyurdular. Ebu Talha radıyallahu anh: “Ey Allah’ın Resulü! Ben varım!” dedi. Resulullah ‘da (sav): “Öyleyse kabrine in!” buyurdular. Ravi der ki: “Ebu Talha kabre inip onu defnetti.” Buhari, Cenaiz 72
- Resulullah (sav) buyurdular ki: “Lahid bize, şakk bizden başkasına aittir.” Ebu Davud, Cenaiz 65, (3208), Tirmizi, Cenaiz 53, (1045), Nesai, Cenaiz 85, (4, 80)
- Bana, Hazreti Ali (r.a): “Resulullah (sav)’ın beni göndermiş olduğu şeye ben de seni göndereyim mi?” diye sordu ve Resulullah’ın kendisine: “Haydi git, kırıp dökmedik put, duzlemedik yüksek kabir bırakma!” dediğini anlattı. Müslim, Cenaiz 93, (969), Ebu Davud, Cenaiz 72, (3218), Nesai, Cenaiz 99, (4, 88, 89)
- Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kabrin kireçlenmesini, üzerine bina yapılmasını, üzerine oturulmasını, üzerine yazı yazılmasını ve ayakla basılmasını yasakladı. Müslim, Cenaiz 94, (970), Ebu Davud, Cenaiz 76, (3225, 3226), Tirmizi, Cenaiz 58, (1052), Nesai, Cenaiz 96, (4, 86, 88)
- Osman İbnu Maz’un öldüğü zaman, cenazesi Medine’den dışarı çıkarıldı ve gömüldü. Osman radıyallahu anh, muhacirlerden Medine’de ilk ölen kimse idi. Resulullah (sav), bir adama Osman için bir kaya [getirerek mezar yerini belli etmesini] emretti. Adam [bir taş aldı, fakat] taşımaya güç yetiremedi. Resulullah (sav) bizzat gidip kollarını sıvadı. Ebu Davud, Cenaiz 63, (3206)
- Abdurrahman İbnu Ebi Bekr (r.a) Mekke yakınlarında bir yer olan Hubşiyy’de vefat ettiği zaman Mekke’ye taşındı ve orada defnedildi. Hazreti Aişe Radıyallahu Anh Mekke’ye gelince Abdurrahman’ın kabrine uğradı ve şu beyitleri okudu: “Biz (Irak Kralı) Cezime’ye uzun zaman (kırk yıl hizmet eden) iki nedimesi (Malik ve Akil) gibiydik. Öyle ki (hakkımızda): “Bunlar ebediyen ayrılmayacaklar” denmişti. Vakta ki, ben ve (kardeşim) Malik uzun beraberlikten sonra ayrılınca, sanki tek gece beraber kalmadık gibi oldu.” Hazreti Aişe sonra şunları söyledi: “Vallahi ben burada olsaydım, öldüğün yerde defnedilirdin. Eğer ölümüne hazır olsaydım ziyaretine de gelmezdim.” Tirmizi, Cenaiz 60, (1055)
- Resulullah (sav), ölünün defnini tamamlayınca, kabri üzerinde durur ve: “Kardeşiniz için (Allah’tan) mağfiret talep edin, onun için (karşılaşacağı sorgulamada) metanet dileyin. Zira şimdi ona hesap sorulacak!” buyururdu. Ebu Davud, Cenaiz 73, (3221)
- Urve tu’bnu’z-Zübeyr, Hazreti Aişe ‘den (r.a) naklen anlatıldığına göre, “Urve’nin kardeşi Abdullah İbnu’z-Zübeyr’e Aişe dedi ki: “Beni arkadaşlarımla birlikte defnedin. Resulullah’la birlikte odaya defnetmeyin. Zira ben, O’nunla birlikte tezkiye olunmamdan hoşlanmam.” Buhari, Cenaiz 96, İ’tisam 16
YAZAR BİLGİSİ
YORUMLAR